بطور کلی اولین وظیفه سقف یک سازه ، آن است که بارهای ثقلی نظیر بارهای مرده و زنده را تحمل کرده و آنها را بطور ایمن به تیرها و ستون ها منتقل کند تا از این طریق بارهای ثقلی به سمت زمین هدایت شوند .از سوی دیگر می دانیم که قسمت اعظم نیروی زلزله ، در کف ها ایجاد می شود که بیشترین جرم در آنها قرار دارد . بااین وجود ، یک سیستم سقف مناسب می تواند از طریق عملرد دیافراگمی خود ، نیروهای جانبی ایجاد شده را به اعضای باربر جانبی سازه هدایت کرده و در نهایت این نیروها به زمین منتقل می شوند .

با توجه به وجود انواع مختلف سیستم های سقف ، مهندس طراح برای انتخاب سقف مناسب در یک پروژه ، باید آشنایی کافی با جزئیات هریک از آنها داشته باشد ، زیرا این اتخاب می تواند بر طراحی سایر اجزای سازه نیز تأثیر مستقیم بگذارد . گفتنی است از آنجا که بیشترین وزن سازه اغلب ناشی از سقف آن می باشد ، با استفاده از سقف های سبک تر می توان مقدار نیروهای ثقلی و همچنین مقدار نیروی زلزله وارد بر سازه را کاهش داد ، که این موضوع درنهایت باعث می شود مقاطع کوچکتری برای اعضای سازه به دست آید . ازسوی دیگر واضح است که نوع سیستم سقف می تواند مستقیماً بر سرعت عملیات نصب و در نتیجه پارامترهای اقتصادی طرح تأثیرگذار باشد .

 

 

در کشور ما ، درحال حاضر چهار نوع سقف در سازه های فولادی متداول می باشد که عبارتند از :

1- سقف با تیرچه های بتنی ( اصطلاحاً سقف تیرچه بلوک )

2- سقف با تیرچه های فولادی با جان باز ( اصطلاحاً سقف کرمیت )

3- سقف کامپوزیت ساده 

4- سقف کامپوزیت با عرشه فولادی ( اصطلاحاً سقف عرشه فولادی ، متال دک یا استیل دک )

 منبع : حیدری ، محسن ،کتاب طراحی ساختمان های فولادی