مهمترین تفاوت در استفاده برخی شرکتها از مقاطع سرد و ورقهای خمکاری شده (بشکل c) در بدنه اصلی سازه با استناد به سبک سازی سازه می باشد که با اینکار بشدت از مقاومت سازه کاسته و تحمل بار تیرها را کاهش می دهند .

پیش بینی المانهای استاتیکی در مقاطع ورقکاری و کنترل آنها ممکن نبوده و در طول زمان واکنش های متفاوتی را از خود نشان می دهند و دچار تغییر شکل می شوند . چراکه با ایجاد خمش در ورق در محل خمکاری شده بافت اولیه فلز ازبین رفته و در نتیجه مقاومت مقطع در برابر فشار وارده کاهش می یابد و مبنای تمامی محاسبات اولیه پس از گذشت زمان از بین خواهند رفت .

نکته : در کشورهای صنعتی مقاطع ورقکاری طی فرایند آنالینگ مقاوم سازی مجدد و ترمیم بافت می شوند .
در برخی موارد از مقاطع رول فرمینگ استفاده می شود که طبیعتاً از فولاد st12 استفاده شده که مقاومت کششی بسیار پایینتری نسبت به فولاد st37 دارد و همچنین بدلیل ساختار متصل بهم و پیوسته شان که ناشی از مقاومت کم این مقاطع است فضای زیر سازه کاملاً از بین می رود که این امر در سالن هایی که دارای ماشین آلات متنوع هستند بسیار مشکل ساز است و امکان تردد و استفاده از تمامی سطح سالن را از بین می برد .
در بخش طراحی نیم طبقه افرند صنعت امکان افزایش فاصله بین ستون ها بدلیل امکان استفاده آزاد از فضای زیر نیم طبقه میسر می باشد ( بصورت استاندارد 6 متر با قابلیت افزایش طبق سفارش مشتری)تا مشکلی در جانمایی و چیدمان ماشین آلات تولید ایجاد نشود .

در نیم طبقه های افرند صنعت بدلیل بکارگیری مقاطع گرم استاندارد از فولاد 37st در تمامی بخش های اسکلت سازه ، باعث افزایش ضریب اطمینان و ایجاد مقاومت واقعی در سازه می شود .
نکته مهم دیگر اینست که استفاده از مقاطع سرد در مقایسه با مقاطع گرم نیازمند بکارگیری ابعاد و سایزهای بزرگتری می باشد . مثلاً اگر ضخامت سقف برای یک سازه مشابه از نظر بارگذاری ، با مقطع گرم 20 سانتیمتر باشد با مقطع سرد تا حدود 32 سانتیمتر افزایش می یابد . که در استفاده حداکثری از فضای مفید قابل استفاده بسیار مهم می باشد .

برای سازه هایی با تحمل بارگذاری های سنگین ، (بیش از 500 کیلوگرم) ، مقاطع سرد دارای محدودیت های فراوانی می باشند . چراکه باید ورق هایی با ضخامت های بالا بشکل صحیح خم کاری شده که باعث ایجاد مقاطع بسیار بزرگی خواهند شد . درصورتیکه بدلیل تنوع موجود در مقاطع گرم تولیدی از نظر سایز و مقاومت دست طراح بسیار باز است .
بخش مهم سازه که کفپوش آن می باشد نیز موردی است که دارای تفاوت های بسیاری در نوع متریال و شیوه اجرا می باشد . کف پوشهایی که عمدتاً توسط سایر شرکتها استفاده می شوند یا بصورت پانل پله (با ضخامت 1.5 ویا 2 میلیمتر) می باشند و یا کف پوشهای U شکلی هستند که با ضخامتهای مختلف خمکاری می شوند . پانل پله بدلیل وجود شیار در شکل ظاهریش دارای مقامت بسیار کمی است و نکته مهم اینکه فشار برروی سطح مقطعی 95 یا 1 متر با عرض 23 سانتیمتری وارد می شود که این خود باعث کاهش شدید ضریب اطمینان سازه می شود . کف پوشهای U شکل هم بدلیل تولید از طریق خمکاری ورق هایی با ضخامت بیش از 0.7 میلیمتر (جدار ضخیم) باعث کاهش مقاومت ورق و ایجاد تنش در کفپوش شده و مقاومت لازم را نخواهد نداشت درعین حالیکه وزن کلی سازه (بار مرده) را افزایش می دهد .

درحالیکه پوشش دولایه (کارتن متال) نیم طبقه افرند صنعت ، متشکل از یک بخش ورق ذوزنقه ای جدار نازک (با تعداد لایه های مختلف) و یک بخش ورق مسطح فلزی (بدون هیچ گونه شیار و روزنه ای) که هم از رو و هم از زیر سازه بهم پیوسته می شود ، در عین سبک سازی کلی سازه مقاومت بارگذاری نیم طبقه را افزایش می دهد . 

یکی از نقاط تمایز مهم نیم طبقه افرند صنعت خود ایستایی این سازه است که طراحی ویژه آن باعث می شود که نیازی به مسلح سازی خاصی در کف سالن نباشد .